Dit is het verhaal van Mohamed Ourrana verteld door zijn zus Romaïssa en trainster Annelies Creemers. Mohamed is een van de toppers die midden op de KBN para-karatedo poster staat. Iedere karateka op deze poster heeft nu zijn of haar verhaal verteld. En het zijn stuk voor stuk indrukwekkende verhalen die vooral bevestigen dat karate voor iedereen is!

Na Elise Reedijk, Petra Bierman, An Mei van Tongeren en nu Mohamed Ourrana heeft de para karate poster een heel mooie lading gekregen. Want een poster is maar een poster maar een verhaal blijft leven…

Het begin

Romaïssa: ‘Op een dag had Mohamed een afspraak bij de Audicien voor zijn gehoorapparaten, hier was hij met zijn moeder. De audicien zei de naam van zijn zus, Romaïssa. Nu bleek de audicien de oude karate trainer van haar te zijn. Hij had in de tussentijd een karate school opgericht met nog een aantal karate trainers waaronder de huidige trainster van Mohamed, Annelies. Hierop vroeg zijn moeder of hij karate les geeft aan mensen met een beperking. Het bleek dat Mohamed gewoon mee kon trainen, ook al hadden ze geen specifieke I-karate groep. Mohamed is toen een keer gaan proef trainen en sindsdien is hij gebleven. Dit doet hij bij Fudoshin Roermond.

Annelies:
‘Mohamed is in 2017 bij onze school begonnen. Hoewel Mohamed slechthorend is en via gebarentaal communiceert, doet hij vanaf het begin enthousiast mee met de training. Hij kijkt wat de andere karateka doen en kopieert ze. Omdat Mohamed het syndroom van Down heeft, is hij erg flexibel. Tijdens de rekoefeningen heeft hij de grootste lol als anderen niet zo ver kunnen rekken als hij.

In 2018 zijn wij als school in aanraking gekomen met het Inclusief Karate van Eric Bortels en zijn wij gaan deelnemen aan karatewedstrijden voor mensen met een beperking. In 2021 is Mohamed ook gaan deelnemen aan deze wedstrijden. Eerst met buddy en daarna is hij de kata zelfstandig gaan lopen. In 2022 heeft hij in zijn categorie daarbij de 1e plaats behaald bij de World Cup Inclusief karate in Hongarije. Die stijgende lijn heeft hij weten vast te houden en het is mooi om te zien hoe hij gegroeid is.

Mohamed begon met 1x trainen per week en traint op dit moment drie keer per week bij onze club. Hij heeft veel plezier in zijn trainingen en kan goed opschieten met de andere leden van de club. De trainingen worden deels samen uitgevoerd en deels wordt er apart getraind met de I-karateka.’

Toernooien

Romaïssa: ‘Ondertussen heeft hij aan verschillende toernooien deelgenomen, waar hij elke keer met veel plezier en enthousiasme naar uit kijkt. Hij had een aantal keer de 1e, 2e of 3e plaats, maar toen hij een keer 4e werd kon hij dit niet begrijpen en wilde niet naar voren komen om zijn medaille aan te nemen. Dit was de eerste en laatste keer, nu is hij blij met elke plaats. Al is hij natuurlijk het meest blij als hij een podium plek heeft. En wanneer een training niet doorgaat vanwege vakantie dan baalt hij ervan. Hij vond in het begin het sociale deel van het deelnemen aan een wedstrijd leuk, nu beseft hij dat wanneer hij serieus mee doet er een kans is op een medaille. In het algemeen geniet hij ervan om deel te nemen aan wedstrijden, zowel in het buitenland als binnenland. Als teamgenoten van de gehele club een wedstrijd hebben, moedigt hij ze enthousiast aan en leeft met ze mee.’

Betrokken

Annelies: ‘Wat ik als trainer belangrijk vind, is dat iedereen met iedereen moet kunnen trainen. Ieder op zijn eigen niveau maar wel allemaal met hetzelfde doel: karate trainen. En of je nu voor wedstrijden traint, voor je zwarte band of voor zelfverdediging, we doen het allemaal gezamenlijk.’

Romaïssa: Ik ben super trots op mijn broertje en vind het mooi om te zien hoe hij gegroeid is binnen karate. Ook vind ik het mooi om te zien hoe hij betrokken word door mede teamgenoten van zijn club en hij niet als “die met een beperking” wordt gezien. Hopelijk krijgt I-Karate meer bekendheid, zodat het een standaard onderdeel wordt van elk toernooi.