Para Karateka Petra Bierman aan het woord

Laat ik mezelf even voorstellen. Ik ben Petra Bierman en woon samen met mijn man Antoon en onze zoon Joshua van 11 jaar in Almere. 24 jaar lang heb ik aan stijldansen op hoog niveau, rock & roll en Iers dansen gedaan met veel plezier. Vanaf 2013 veranderde echter ons leven.

Ongeluk

Onze zoon en ik stonden bij een spoorwegovergang te wachten met de fiets. De slagbomen gingen bijna dicht, toen een auto achter ons gas gaf en ons aanreed. De betreffende auto reed door. We kwamen terecht op de treinrails met een trein in aantocht. Dankzij lieve omstanders die ons hielpen, kunnen wij dit nog navertellen. In het ziekenhuis bleek dat mijn rechterknie aan meerdere kanten kapot was. Na een lange revalidatie kon ik weer redelijk lopen, fietsen en autorijden.

In 2017 viel ik weer ongelukkig en belandde weer op mijn rechterknie. Doordat de wachtlijst bij het ziekenhuis lang was, besloot ik naar een kliniek te gaan. Na onderzoek bleek dat er weer wat mis was met mijn rechterknie en dat het mogelijk verholpen kon worden met een kijkoperatie.

Op de dag van de operatie kreeg ik 6 ruggenprikken om mijn rechterbeen te verdoven, maar dit lukte niet. De chirurg kwam binnen en vroeg of hij kon beginnen met de operatie. De anesthesist gaf aan van niet. De chirurg antwoordde dat hij al uitliep en ging beginnen. Ik heb helaas de hele operatie meegemaakt. Na de operatie merkte ik dat mijn rechterbeen veel pijn deed en ik deze niet meer kon bewegen. Ik kreeg de maximale dosis pijnstiller, maar ook dit hielp niet.

De anesthesist gaf aan dat hij mogelijk een fout had gemaakt, maar trok dit later weer in. Terug in het ziekenhuis bleek na onderzoeken dat een van de ruggenprikken een blijvende beschadiging in mijn rug heeft veroorzaakt. Dit zorgt voor pijn en gevoelsstoornissen in mijn rechterbeen en valt deze regelmatig uit. Dat is de reden dat ik nu in een rolstoel zit

Nog meer pech

Eind december 2020 kregen we te horen dat ik zeer agressieve borstkanker had. Na vele operaties en chemotherapie ben ik nu schoon maar heb nog wel 3 operaties te gaan. Ondanks alles wat we hebben meegemaakt zijn we positief gebleven. Dit is volgens ons ook het belangrijkste geweest om het te overleven. Volgens de oncoloog had ik maar een kleine kans om te overleven, maar ik ben er nog! De afgelopen paar jaren stonden we op de overlevingsstand, maar nu genieten we nog meer van wat elke dag ons mag brengen!

Karate-do

Tijdens mijn ziekte is onze zoon op karate gegaan. Het was elke keer een genot om naar hem te kijken! Nu het grootste gedeelte van mijn traject achter de rug is, wilde ik ook weer gaan sporten. Elke keer kijken naar onze zoon met karate, is echt genieten, maar ik wilde daar zelf ook zijn in de dojo.

Shihan Rudi Wahjudi van Karate-do Almere zag dit aan mij en stelde mij voor om mij met de rolstoel de dojo in te rollen. Hij vroeg mij wat ik vroeger aan sport deed en vroeg zich af of ik niet liever rolstoeldansen wilde gaan doen. Ik vertelde hem dat ik niet afhankelijk van mijn man wilde zijn en dat ik ook in de rolstoel wilde leren om mezelf te kunnen verdedigen. Hij stelde voor om een proefles te doen. Dat was echt geweldig!

Mijn man heeft vroeger ook een paar jaar aan karate gedaan. Thuis gekomen, zijn we tot de conclusie gekomen dat wij, naast onze zoon, ook karate zouden gaan beoefenen. Van deze beslissing hebben we absoluut geen spijt gehad!! Elke week kijken we er naar uit om naar de lessen te gaan.

Ik heb inmiddels een sportrolstoel die geschikt is voor para karate. Hier ben ik ontzettend blij mee. Ook doe ik mee met wedstrijden en onze zoon ook! Mijn man is ook betrokken bij de wedstrijden. Hij heeft meegeholpen achter de computer en zit erover na te denken om coach te worden en/of zelf mee te gaan doen met wedstrijden. Tijdens de wedstrijden leren we ook steeds meer mensen kennen. Dit is zo leuk!

Het klinkt misschien heel cliché, maar karate heeft ons echt weer doen opleven. Iets om elke keer weer naar uit te kijken! Wat we hebben meegemaakt, heeft ons absoluut niet zielig gemaakt. Positief blijven, dat is ons motto.